Okna do domu - Sześć mocnych argumentów

Autorem artykułu jest Marek Chwil

Ten krótki artykuł ma na celu zwrócenie uwagi na sześć ważnych rzeczy któe należy sprawdzić przed zakupem stolarki okiennej z pcv do naszego domu.

Jest kilka bardzo ważnych rzeczy na które rzadko zwraca się uwagę przy zakupie okna pcv, patrząc raczej na jego estetykę niż walory użytkowe. Postaram się dokładnie opisać te cechy produktu które wpływają na jego długowieczność i niezawodność na długie lata.

Pierwszym argumentem jest trwałość. Na tą cechę ma wpływ tzw klasa profili. Rozróżniamy kilka klas, najczęściej spotykane to klasy B,C oraz najrzadziej A. Najwyższą klasą jest oczywiście klasa A. Charakteryzuje się ona tym że ścianki zewnętrzne mają grubość minimum 2,8mm oraz posiada ścianki wewnętrzne odpowiednio grubsze w odpowiednich rozstawach równomiernie rozłożone. Naroża okienne profili klasy A są mocniejsze o 20% od profili klasy B nie wspominając profili innych klas. Ma to wpływ na późniejsze "osiadanie" okna, pękanie zgrzewów, konieczność jego regulacji i w konsekwencji wymiany.

Po drugie - okna powinny być mocne. Przy dość silnych podmuchach wiatru w naszym klimacie okna powinny spełniać odpowiednie standardy odporności na obciążenie wiatru. Ma to wpływ na późniejszą szczelność okna, oraz wianie na styku ramy ze skrzydłem. Idealnym wyborem jest wybór okien w klasie odporności na obciążenie wiatrem nie niższej niż C5. Okno takie potrafi sprostać naporowi wiatru wiejącemu z prędkością 150km/h.

Trzecia rzecz to bezpieczeństwo. Odporność antywłamaniowa mierzona w klasach WK od 1 do 3. Do domów rodzinnych idealnym rozwiązaniem jest klasa antywłamaniowości WK2. Ponadto duży wpływ na bezpieczeństwo ma stal użyta w ramie - czy jest ona otwarta czy zamknięta. W przypadku stali otwartej wkręty mocowane są do plastiku a więc nie mają one dużej trwałości, stal powinna być zamknięta. Dodatkowym atutem jest zabezpieczenie szyby przed wyważeniem.

Argument czwarty - Odporność użytkowa. Mierzona w klasach wytrzymałości użytkowej. Do domów mieszkalnych idealną klasą w naszych warunkach jest klasa 2. Okna takie wytrzymują 10 000 cykli otwierania i zamykania (testowane laboratoryjnie), co jest ilością w pełni wystarczającą. Warto także zapytać producenta o Systemowe Świadectwo Techniczne jako dowód wykonania wyżej wymienionych badań.

5. Stabilność. O wytrzymałości mechanicznej konstrukcji świadczą odpowiednie klasy od 1 do 4. Najwyższą klasą jest oczywiście klasa 4. Jeżeli okna mają być "długowieczne" warto zadbać aby ta cecha była podparta klasą wytrzymałości najlepiej czwartą..

Po szóste - Wiarygodność. Przed zakupem stolarki warto sprawdzić czy producent posiada wszelkie aprobaty oraz certyfikaty i badania pozwalające na obrót stolarką w Polsce i krajach Unii Europejskiej - tzw znak CE. Jeżeli mają być to okna energooszczędne należy poprosić producenta o wyniki badań na współczynnik przenikania ciepła dla całego okna, w przeciwnym razie nie będziemy do końca pewni czy nasze okno jest ciepłe czy nie.

Mam nadzieję że te argumenty często lekceważone przy zakupie stolarki pomogą przyszłym nabywcą stolarki podjąć dobry wybór i cieszyć się swoją stolarką na długie lata oraz podniosą świadomość konsumencką. Pamiętajmy, nie liczy się tylko cena!

---

Artykuł autorstwa Marka Chwil, kopiowanie i rozpowszechnianie bez zgody zabronione.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Podłoża pod płytki gresowe

Autorem artykułu jest Zbyszek Jarząb

Płytki gresowe przyklejamy za pomocą odpowiednio dobranej zaprawy klejowej. Zaprawę nanosimy tak zwanym „grzebieniem" na podłoże, oraz równomiernie na powierzchnie płytki - wówczas mamy pewność, że płytki będą dobrze przyklejone i nie powstaną przestrzenie powietrza w warstwie kleju.

Płytki gresowe przyklejamy za pomocą odpowiednio dobranej zaprawy klejowej. Zaprawę nanosimy tak zwanym „grzebieniem" na podłoże, oraz równomiernie na powierzchnie płytki - wówczas mamy pewność, że płytki będą dobrze przyklejone i nie powstaną przestrzenie powietrza w warstwie kleju. Następnie należy wypełnić przestrzeń między płytkami wcześniej wspomnianą zaprawą do fug, czyli wykonać czynność zwaną spoinowaniem. Układanie glazury w pomieszczeniach mieszkalnych należy zacząć od przygotowania ścian i podłogi, usuną zalegający kurz, brud oraz pozbyć się starych powłok. Sugerując się sprawdzonymi metodami, dobrze jest zgruntować podłoże, podobnie jak w przypadku malowania ścian. Następnie dobieramy odpowiedni podkład pod kątem chłonności powierzchni. Podłoża chłonne takie jak cement, tynki, mur ceglany czy płyty gipsowo-cementowe gruntujemy podkładem penetrującym. Jeśli nasze ściany są gipsowo-kartonowe, stosujemy specjalnie do nich przygotowany podkład na podłoża gipsowe. Nierzadko, zwłaszcza w starszych budynkach, ściany czy podłogi są bardzo nierówne. Produkty do wyrównywania są jednymi z ważniejszych przy układaniu płytek i nie należy lekceważyć ich znaczenia. W obecnych czasach płytki ceramiczne czy płytki gresowe są najpopularniejszym i najbardziej stosowalnym materiałem wykańczania powierzchni w naszych mieszkaniach. Biorąc pod uwagę stopień twardości, nasiąkliwość i ścieralność możemy wyróżnić płytki ścienne i podłogowe. Do wyboru mamy płytki Opoczno, płytki Paradyż, Płytki Tubądzin. Możemy także wybierać między klinkierem, mozaiką różnice tkwią we właściwościach materiałów orz ich wzorach. Klinkier szkliwiony natomiast to bardzo twardy materiał o wysokich parametrach technicznych. Występuje w różnych kolorach i rustykalnej powierzchni. Stosowany na ścianach i podłogach. Płytki gresowe porcelanowe to płytki wykonane z drobno zmielonego kwarcu, skaleni, kaolinu. Są jednorodne w swojej strukturze, twarde, odporne na ścieranie, plamienie i działanie środków chemicznych. Mogą być szkliwione, a dodatkowo również polerowane. Dobre na podłogi, jak i na ściany. Coraz częściej do kafelków możemy dobrać listwy dekoracyjne i dekory. W przypadku układania glazury bardzo ważne jest podłoże. Warto zadbać by było równe i mocne. Będziemy mieli wówczas pewność, że płytki podłogowe będą się mocno trzymały. Do wzmocnienia tynków stosuje się specjalne grunty (najlepiej tej samej firmy co klej użyty do klejenia płytek). W przypadku, kiedy glazurę kleimy na płytach gipsowo-kartonowych pokrywamy je najpierw folią w płynie. Dodatkowo zabezpieczy je przed wilgocią. Wybór kleju zależny jest od podłoża na jakim będzie układana glazura. Przed przystąpieniem do klejenia płytek trzeba wymierzyć ich rozmieszczenie na ścianie. Do łazienek najlepiej stosować płytki łazienkowe I klasy, które powinno się stosować w pomieszczeniach o małym natężeniu ruchu, do których nie ma bezpośredniego dostępu z zewnątrz. Sytuacja podobna jest przy wyborze płytek do naszej kuchni. Płytki kuchenne przedewszystkim powinny być odporne na wysokie temperatury. Warto jednak zaznaczyć iż tak naprawdę wybór płytek do łazienki, kuchni czy płytek podłogowych to bardziej sprawa gustu niż zaleceń technicznych. Obecnie nawet płytki z materiałów chłonnych nie są problemem, gdyż na rynku dostępne są specjalne impregnaty do zabezpieczania takich powierzchni. Należy tylko pamiętać o tym, żeby płytek ściennych nie układać na podłodze.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ocieplanie dachu – materiały i ich grubość

Autorem artykułu jest Praktyczne porady

W polskich warunkach klimatycznych i przy obecnych cenach paliw właściwe ocieplenie domu ma bardzo duże znaczenie. Dotyczy to w równym stopniu ścian jak i dachu zwłaszcza jeśli planujemy urządzić na poddaszu pokoje użytkowe.

Nieocieplony dach to droga bardzo szybkiej ucieczki energii z domu. Pamiętajmy, że ciepłe powietrze unosi się do góry. Satysfakcjonujące ocieplenie dachu powinno spełniać wymogi warunków termicznych czyli posiadać współczynnik przenikania ciepła U na poziomie poniżej 0,25 W/(m2.K). W tym celu stosować możemy różne materiały o różnej grubości zależnej od typu tego materiału.

Wciąż najpopularniejsza do ociepleń dachowych jest wełna mineralna. Popularność zawdzięcza głównie bardzo dobrej sprężystości, która pozwala na bardzo dobre wypełnienie przestrzeni pomiędzy drewnianymi elementami konstrukcji dachu. Posiada również przyzwoite właściwości termoizolacyjne. Poddasze ocieplamy płytami lub mocno sprężystymi matami (trochę tańsze), średnio twardymi o gęstości od 20 do 45 kg/m3 co daje grubość od 14-16 cm. Styropian możemy wykorzystać głównie do wykonania ocieplenia podkrokwiowego – wtedy użyjemy jego zwykłej, twardej wersji. Ocieplenie między krokwiami będzie wymagać produktu z polistyrenu grafitowego odpowiednio ponacinanego w celu zwiększenia elastyczności. Powinniśmy wykorzystać warstwę grubości od 13 do 15 cm. Polistyren ekstrudowany to nasza kolejna opcja wymagająca od 12 do 15 cm przestrzeni. Wykonane z niego płyty są twarde, nie wchłaniają wody i mają znakomite właściwości izolacyjne. Za jego pomocą można wykonać ocieplenie nakrokwiowe układane pod pokryciem. Ocieplenie krokwi od spodu spowodowałoby obniżenie pomieszczenia o kilka centymetrów. Zbliżone właściwości ma poliuretan PIR, który posiada jeszcze lepsze zdolności izolacyjne. Stosuje się go w sposób identyczny jak polistyren lecz można układać cieńsze warstwy: 9 do 11 cm. Warto również zwrócić uwagę na to, by prace tego typu, wykonywał doświadczony dekarz.

Z rzadziej stosowanych rozwiązań warto wymienić folię termoizolacyjną. Składa się ona z dwóch warstw metalizowanej membrany, między którymi umieszczona jest specjalna włóknina lub folia bąbelkowa. Jej montaż przebiega niezwykle sprawnie gdyż jest lekka i w pełni plastyczna. Posiada także zdecydowanie lepsze właściwości termoizolacyjne od powyższych materiałów co pozwala na znaczne zmniejszenie grubości izolacji. Pożądany poziom wskaźnika U można osiągnąć już przy nawet 5-6 centymetrach warstwy izolacyjnej.

---

Jeśli dbasz o docieplanie, sprawdź również instalacje elektryczne w swoim domu. Fachowca i porady znajdziesz na portalu budowlanym.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kredyt hipoteczny jako źródło finansowania budowy domu

Autorem artykułu jest Aleksandra Łangowska (Generator)

Kredyt hipoteczny jest najpopularniejszym środkiem do szybkiego spełnienia marzenia o własnym domu. Artykuł opisuje poszczególne etapy procedury kredytowej.

Budowę własnego domu można sfinansować na trzy sposoby. Pierwszy to własna gotówka – sposób najszybszy, z przyczyn obiektywnych jeszcze rzadko spotykany. Drugi – budowanie etapami korzystając z własnych środków – sposób częściej występujący, trwający latami. Sposób trzeci – kredyt budowlano-hipoteczny w banku – najbardziej popularny, stosunkowo szybki. Kredyt zwiąże Cię z bankiem na wiele lat, unikniesz jednak wieloletniego oszczędzania.

Procedura kredytowa składa się z kilku etapów. Pierwszym krokiem będzie zgłoszenie chęci zaciągnięcia kredytu. Możesz to zrobić poprzez spotkanie z Doradcą lub bezpośrednio w placówce banku. Drugi krok to zgromadzenie stosownych dokumentów niezbędnych dla banku w celu przeprowadzenia analizy Twojego wniosku oraz zdolności kredytowej. Następnie odbywają się oględziny nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie. Zebrane dokumenty przekazujesz Doradcy i z jego pomocą wypełniasz wniosek kredytowy. Optymalnym rozwiązaniem, przyspieszającym uzyskanie kredytu, jest umówienie się na spotkanie z Doradcą po skompletowaniu wszystkich dokumentów. Czwarty krok to promesa, czyli decyzja o przyznaniu kredytu, która jest podejmowana do 2 tygodni od złożenia kompletu dokumentów. W tym czasie bank sprawdza poprawność wypełnienia złożonego wniosku z załącznikami i sporządza umowę kredytową. Piątym krokiem jest podpisanie umowy kredytowej. Szósty krok to kompletowanie dokumentów dotyczących zabezpieczenia kredytu hipoteką Twojej nieruchomości i przekazanie ich bankowi. Siódmy – ostatni krok należy do banku, który uruchamia kredyt. Kredyt budowlany jest wypłacany w transzach, w zależności od harmonogramu i postępów inwestycji.

W przypadku, gdy kredytem chcesz sfinansować jednocześnie zakup działki i budowę domu, w większości banków czeka Cię niestety podwójna analiza kredytowa: pierwsza przed zakupem działki, a druga przed rozpoczęciem budowy domu. Możesz jednak zaoszczędzić czas i nerwy zaciągając kredyt w banku stosującym procedurę uproszczoną. Bank przeprowadzi jedną analizę kredytową i podpisze z Tobą jedną umowę kredytową.

Gdy posiadasz już działkę sprawa jest prostsza. Bank może ją przyjąć jako wkład własny, a Ty zaoszczędzisz pieniądze. Wkład własny obliczany jest jako stosunek wartości działki do wartości nieruchomości po zakończeniu budowy. Jeżeli przykładowo jesteś właścicielem działki wartej 100.000,00 zł, a budowa będzie kosztować 350.000,00 zł, to wkład własny obliczony na potrzeby kredytu wyniesie: ((100.000) / (100.000 + 350.000))*100 = 22,22%.

Zaciągając kredyt pamiętaj, że oprócz raty musisz jeszcze utrzymać siebie, dlatego zawsze warto negocjować wysokość oprocentowania.

Bank udzieli kredytu po zapoznaniu się z Twoją sytuacją finansową na podstawie określonych zaświadczeń. W Polsce nie ma ujednoliconej techniki badania zdolności kredytowej – każdy bank ma własną metodologię i własne podejście do klientów. Dokumenty będą też różne w zależności od tego, czy jesteś osobą fizyczną pracującą na etacie czy podmiotem gospodarczym. Osoby fizyczne zazwyczaj przedstawiają zaświadczenie o uzyskiwanych dochodach z różnych źródeł oraz dokumenty potwierdzające tożsamość, oświadczenia i zaświadczenia o posiadaniu lub nie innych zobowiązań kredytowych i wywiązywaniu się ze zobowiązań wobec Urzędu Skarbowego i ZUS. Przedsiębiorstwa natomiast przedstawiają sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych, rachunek zysków i strat, bilans, dokumenty rejestracyjne oraz zaświadczenia o wywiązywaniu się ze zobowiązań wobec ZUS i Urzędu Skarbowego.

Zgromadzenie wymaganych przez bank dokumentów może być czasochłonne i stresujące. Terminy oczekiwania w różnych instytucjach są dłuższe niż powinny, a ludzie są tylko ludźmi. Dlatego warto wcześniej zadbać o stosowne zaświadczenia, aby uniknąć niepotrzebnych nerwów. Kompletność dokumentacji znacznie skraca czas oczekiwania na decyzję kredytową i wypłatę kredytu.

Z dokumentów dotyczących planowanej inwestycji konieczny będzie akt notarialny zakupu działki, Wypis z Rejestru Gruntów oraz aktualny opis Księgi wieczystej nieruchomości proponowanej do zabezpieczenia kredytu. Jeżeli masz już działkę, wydaną decyzję o pozwoleniu na budowę wraz z zatwierdzonym projektem budowlanym, przygotuj także umowę o roboty budowlane z Wykonawcą oraz dokumenty rejestrowe Wykonawcy (np. odpis z Krajowego Rejestru Sądowego lub wpis do ewidencji działalności gospodarczej). W przypadku budowy systemem gospodarczym potrzebna będzie jak wyżej decyzja o pozwoleniu na budowę z zatwierdzonym projektem budowlanym, kosztorys oraz ewentualne umowy z wykonawcami części robót.

Po podpisaniu umowy musisz spełnić warunki konieczne do uruchomienia kredytu. I tak przy zakupie działki budowlanej będzie wymagany akt notarialny z wnioskiem o wpis hipoteki. Jeżeli rozpoczynasz budowę bank będzie wymagał potwierdzenia złożenia opłaconego wniosku o wpis hipoteki (składa się go we właściwym dla nieruchomości sądzie rejonowym).

---

Aleksandra Łangowska - inwestowanie.nieruchomości.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wybrać ogrzewanie podłogowe

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

W powszechnej świadomości „tradycyjną” formą ogrzewania są połączone z piecem kaloryfery – a ogrzewanie podłogowe jest wynalazkiem stosunkowo młodym i stanowi pełną niewiadomych nowość.

Nic bardziej mylnego – ogrzewanie podłogowe jest (zaraz po, oczywiście, otwartym ogniu) najstarszą znaną nam formą ogrzewania, którego ślady pochodzą z II wieku przed naszą erą (grecki i rzymski hypocaust, w którym ogrzane powietrze przechodziło przez wyłożone terakotą kanały pod posadzkami). Przyjęli je Arabowie, później zaś Cystersi i zakony rycerskie – które rozpropagowały je na całą Europę (znajdziemy je między innymi na zamku w Malborku czy w Trokach).

Długo jednak stanowiło ono opcję tylko dla bogatych – także dzisiaj pokutuje opinia o tym, że jest to forma droga i ekskluzywna. Częściowo można to tłumaczyć wysokimi cenami energii elektrycznej – z którą zazwyczaj kojarzone jest takie ogrzewanie – jest to jednak opinia błędna, wynikająca głównie z posługiwania się stereotypami i braku rzetelnej wiedzy.

Po pierwsze ogrzewanie podłogowe jest... oszczędne. Wynikająca z dużej powierzchni grzewczej wysoka wydajność układu oraz równomierne ogrzanie całego pomieszczenia (przez co odczuwalna temperatura jest wyższa) - umożliwiają obniżenie temperatury środka grzewczego. Pozwala to zarówno na zmniejszenie zużycia energii, jak i – z powodu niższej różnicy temperatur między wnętrzem a zewnętrzem – na znaczne (nawet do 30%) ograniczenie strat ciepła. Nie bez znaczenia jest to, że niemal wyeliminowano wymuszaną w wypadku rozgrzanych radiatorów i grzejników gwałtowną konwekcję, przez co w powietrzu unosi się mniej kurzu – szczególnie istotne jest to dla alergików. Wreszcie – ogrzewana podłoga jest dużo przyjemniejsza, co szczególnie odczuwalne jest w łazienkach i dla osób mających zwyczaj poruszać się boso. Oczywiście – ogrzewanie takie ma również wady, o których za chwilę.

Istnieją dwa rodzaje ogrzewania podłogowego: wodny i elektryczny. Jak wybrać ogrzewanie podłogowe, które będzie dla nas bardziej odpowiednie? Podstawową kwestią jest to, czy dopiero zamierzamy wybudować dom – dzięki czemu dysponujemy szerokim polem manewru – czy też wykonujemy remont (na przykład wymieniamy posadzkę).

W pierwszym wypadku lepszym rozwiązaniem wydaje się być ogrzewanie wodne – połączony z centralną instalacją grzewczą system rur z ciepłą wodą, ułożonych pod podłogą i pokrytych specjalną masą – jastrychem, z dodatkiem uelastyczniających plastyfikatorów (pod wpływem zmian temperatury podłoga będzie zmieniać swoją objętość – dlatego stosuje się warstwę elastyczną oraz odstęp między płytą podłogową a ścianami). Cała instalacja będzie c prawda dosyć kosztowna w zakupie i montażu (zwłaszcza, jeżeli zamierzamy zastosować wyjątkowo drogą pompę ciepła), jednak zastosowanie wysokosprawnego, niskotemperaturowego źródła ciepła (specjalnych pieców bądź właśnie pompy ciepła) pozwoli w znacznym stopniu ograniczyć koszty eksploatacji. Nieco trudniejsza niż w wypadku systemu elektrycznego będzie również regulacja temperatury w poszczególnych pomieszczeniach – jednak zaprojektowany i zainstalowany przez dobrego fachowca (profesjonalna ekipa to podstawa!) system zaworów pozwoli bez problemu dostosować wielkość ogrzewanej części domu do naszych potrzeb.

Jeżeli nie możemy przebudować całej instalacji bądź też chcemy założyć ogrzewanie podłogowe w wybranym pomieszczeniu – powinniśmy zdecydować się na ogrzewanie elektryczne. Kable grzewcze bądź elastyczna i cienka mata grzewcza są bardzo łatwe w dopasowaniu, nie wymagają wiele miejsca (a więc podłoga nie „podniesie się” zbytnio), a także bezproblemowo można ograniczyć ich temperaturę bądź w ogóle wyłączyć. Wadą jest wyższe zużycie energii (co można częściowo zniwelować dzięki wykorzystaniu tańszej, nocnej taryfy) oraz porównywalny (w wypadku kabli grzewczych) koszt zakupu i instalacji.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

O czym musimy wiedzieć kupując i układając panele podłogowe

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Panele w ostatnich latach są niezwykle popularnym sposobem na wykończenie podłóg. Nie ma w tym nic dziwnego jeżeli wziąć pod uwagę ich cenę oraz praktyczność zastosowania.

Pod względem dekoracyjnym można śmiało porównać je z wykładzinami dywanowymi czy linoleum. Dalekie są one co prawda od dekoracyjności naturalnych parkietów, nie mniej jednak są one od nich dużo tańsze. Panele podłogowe mogą imitować różne rodzaje drewna. Standardowe panele podłogowe posiadają grubość około 8 milimetrów, coraz częściej możemy jednak spotkać się z panelami podłogowymi posiadającymi grubość 7 lub nawet 6 milimetrów.

O ile panele grubości sześć milimetrów mogą znaleźć zastosowanie w pomieszczeniach mało eksploatowanych o tyle stosowania cieńszych osobiście nie polecam. Panele posiadające grubość 6 milimetrów są tanie, ale poza tym ciężko doszukać się jakichkolwiek innych zalet. Jeżeli nosimy się z zamiarem zakupu paneli na lata warto zainwestować trochę więcej i kupić panele posiadające grubość 8 milimetrów. Warto, także zwracać uwagę na to kto jest producentem danych paneli. Jeżeli zdecydujemy się na zakup paneli wyprodukowanych przez mało znana firmę, musimy się liczyć z trudnościami jakie mogą wystąpić w przypadku reklamowania produktu.

Oczywiście nie jest to zasadą, że mało znaczący lub mało znany producent będzie problematyczny w przypadku wystąpienia wad lub uszkodzeń, lecz jest większe prawdopodobieństwo niż w przypadku renomowanych producentów.

Panele podłogowe posiadają również swoją klasyfikację pod względem przeznaczenia i użyteczności. Panele niezależnie od jakiego producenta pochodzą są poddawane identycznym badaniom, które mają na celu określenie jaki jest stopień odporności podłogi na zużycie. Istnieje 6 klas przeznaczenia podłogi: Kl.21 / AC2 , Kl.22 / AC2, Kl.23 / AC3, Kl.31 / AC3, Kl.32 / AC4, Kl.33 / AC5.

Oznaczenia te zostały ułożone w kolejności od najmniej odpornych po bardzo trwałe podłogi. Tak więc klasę 21 / AC2 (najniższą) najlepiej wykorzystywać w warunkach domowych, w pomieszczeniach słabo eksploatowanych a klasę 32 / AC4 (najwyższą) można wykorzystywać we wszelkiego rodzaju pomieszczeniach użyteczności publicznej, przedsiębiorstwach, zakładach przemysłowych, sklepach czy hotelach.

Przystępując do układania paneli musimy wyposażyć się w takie niezbędne akcesoria jak: pianka i folia pod panele. Folia ma za zadanie odciąć dostęp wilgoci do paneli, gdyż pod jej wpływem mogłyby ulec zniszczeniu. Pianka ma na celu amortyzację i wytłumienie paneli.

Do pracy przy panelach potrzebne nam będą także narzędzia. Do podstawowych należą takie narzędzia jak: młotek gumowy, metrówka, skrzynka uciosowa i wyrzynarka z ostrym nożem. Najważniejszą zasadą obowiązująca podczas układania paneli jest taka, że układa się je jako podłogę pływającą, co znaczy tyle, że nie przykleja się ich na stałe ani do podłoża, ani do ścian.

Kolejną ważną zasadą podczas układania paneli jest ta, ze należy układać je zgodnie z padaniem promieni słonecznych w pomieszczeniu. Mówiąc jaśniej panele układa się od okna w kierunku drzwi. Dzięki temu miejsca złączeń paneli mniej będą rzucały się w oczy.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Fundament

Autorem artykułu jest Marcin Papiernik

Zaczynamy budowę mamy już ziemię, wszystkie niezbędne pozwolenia i co dalej? Może wiec kilka słów o tm czego po ukończeniu budowy nie widać - fundamenty.

Już napisałem o ty jak szukać ziemi nam najbardziej pasującej, kilka słów już padło na temat domu z paczki, a teraz należy przejść dalej. Nie ma znaczenia czy budujemy dom w tradycyjny sposób czy metodą szkieletową należy zacząć od fundamentów. Dobra podstawa budynku jest równie ważna jak ściany czy dach. Na dobry początek należy sprawdzić jaki jest rodzaj gruntu na działce na której będziemy budować. Ma to znaczący wpływ na rodzaj fundamentu, wymiar, a także głębokość posadowienia. Dodatkowym czynnikiem, który zwłaszcza przy większych inwestycjach, należy sprawdzić to poziom wód gruntowych. Jeżeli nie będziemy tego sprawdzać wynajmując wyspecjalizowana ekipę, budując dom jednorodzinny jest to dopuszczalne, musimy poświęcić trochę czasu na obserwacje sąsiadów oraz przyległych terenów. Przede wszystkim zwracamy uwagę na ściany budynków sąsiadów, czy są popękane, w jaki sposób zachowują się fundamenty. Chodząc po okolicy w której chcemy się pobudować należy zaobserwować w rożnych porach roku są jakieś anomalia – stojąca woda, duże zróżnicowanie wysokości terenu, bliskość cieków wodnych. Dopiero po takich „oględzinach” możemy zabrać się za projektowanie fundamentów kopanie rowów pod fundamenty w teorii brzmi bardzo banalnie jednak należy zwrócić szczególną uwagę na równość wykonania tych prac. Nie powinno być żadnych zagłębień, wybrzuszeń. W wykopie należy osadzić ławy fundamentowe, a na nich ściany fundamentowe, które będą wystawać 0,3 m ponad poziom terenu. Fundament często nie składa się z jednej warstwy takiego samego rodzaju betonu. Najczęściej stosuje się na samym dnie beton o klasie np. B15 – chudziak. Jest on pierwsza warstwa wyrównawczą i dzięki temu wszystkie nierówności w dnie wykopu są neutralizowane. Ta warstwa powinna być szersza od części właściwej i stanowi podstawę dla fundamentu właściwego.

Koniecznym elementem, o którym nie można zapomnieć jest izolacja, może być w różnej formie np. płynnej nanoszonej pędzlem, czy w formie folii bąbelkowej. Izolacja musi być zarówno pozioma jak również pionowa, które chronią dalsze części budynku przed wilgocią i dopiero na sam wierzch fundamentu należy warstwie termoizolacyjną. Tak jak wiele elementów izolacje również dzielą się na kilka rodzajów. Pierwsza z nich stanowi izolacja przeciwwilgociowa – „chroni przed działaniami wody, która nie wywiera ciśnienia hydrostatycznego”. Kolejna izolacje stanowi przeciwwodna, która ma za zadanie, w przeciwieństwie do poprzedniej, przed wodami wywierającymi ciśnienie. Ostatnia izolacje stanowi parochronna dzięki której często występująca para wodna nie ma szans na swoje szkodliwe działanie. Wszystkie takie działania izolacji są potrzebne, jednak warstwy które nakłada się bezpośrednio na ścianę np. warstwy bitumiczne również wymagają ochrony, która może zapewnić folia kubełkowa. Jest to tworzywo bardzo odporne na działania sil zewnętrznych, m. in. zgniatanie pod naporem mas ziemi dzięki czemu funkcję drenującą i wentylującą wypełnia prawidłowo.

Producenci prześcigają się obecnie w rozwiązaniach na każdym etapie budowy nie inaczej jest jeżeli chodzi o fundamenty. Dla zaoszczędzenia czasu wprowadzono do produkcji i zastosowania fundament grzewczy. Jest to rozwiązanie pozwalające „upiec” dwie pieczenie na jednym ogniu. Mamy za jednym razem podstawę przyszłego domu, a jednocześnie system grzewczy. Zgodnie z informacjami od osób już korzystających z takiego rozwiązania to pod względem finansowym również się opłaca. W porównania do zwykłego stanu zerowego jest droższy jednak jeżeli chodzi o dalsze działania to nie zajmujemy się już systemem grzewczym.

Nie pozostaje na koniec nic innego niż życzyć owocnych poszukiwań, obserwacji terenów przyległych do Państwa przyszłego miejsca zamieszkania, zaplanowania najbardziej optymalnej wersji fundamentów oraz bez problemowego wykonania.

---

Marcin Papiernik

http://naszachata.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Okna - właściwe wykorzystanie energii słonecznej

Światło słoneczne to naturalne źródło życia. Od niego zależy nasze samopoczucie, nasz nastrój, rozwój a przede wszystkim nasze zdrowie. Okna - to naturalny element domu dostarczający nam tego niezbędnego składnika życia. Jak je odpowiednio rozmieścić w domu? Czym się kierować aby najpełniej wykorzystać dobrodziejstwo naturalnego światła?


Dobrze zaprojektowane i umieszczone w przemyślany sposób okna mają ogromny wpływ zarówno na wygląd zewnętrzny i wewnętrzny budynku jak również na panujący we wnętrzu nastrój. Najlepszym rozwiązaniem byłoby optymalne doświetlenie wszystkim pomieszczeń domu. Zwłaszcza jeśli chodzi o pokoje naszych pociech. Naturalne, dobre doświetlenie tych pomieszczeń wspiera psychomotoryczny rozwój dziecka, począwszy od narodzin, poprzez okres zabaw, skończywszy na etapie nauki.
Niestety w praktyce nie jest to możliwe. Warto jednak projektując budynek tak umieścić go na działce, aby pomieszczenia najczęściej użytkowane: pokój dzienny, kuchnia, jadalnia, pokoje dla dzieci były maksymalnie i optymalnie doświetlone. Należy pamiętać, że w tych pomieszczeniach spędzamy około 80% naszego czasu w ciągu dnia. Idealnie do tych pomieszczeń nadaje się elewacja południowa, która w zimie jest perfekcyjnie naświetlona i docieplona ze względu na niskie usytuowanie słońca na niebie. Latem natomiast możemy chronić pomieszczenia przed przegrzaniem dzięki zastosowaniu markiz, zadaszeń czy balkonów, lub zdecydować się na specjalne szyby z powłokami selektywnymi, które zatrzymają nadmiar energii. Równie dobrze część pokoi lub sama kuchnia może być usytuowana w kierunku wschodnim lub zachodnim. Okna wychodzące na wschód są idealnie doświetlone rano, te na zachód zaś po południu. Aby uniknąć przegrzania pomieszczeń w okresie letnim warto zamówić szyby z odpowiednią ochroną przeciwsłoneczną. Samo uchylenie czy otwarcie okna przy wysokich temperaturach zewnętrzych nie zmieni temperatury wewnątrz budynku. Stosując jednocześnie odpowiednie szyby możemy zmniejszyć koszt klimatyzacji budynku w okresie letnim, ale również zminimalizować straty ciepła w okresie zimowym.
Do pomieszczeń w elewacji północnej praktycznie w ogóle nie dociera słońce. Tę część budynku warto wykorzystać do pomieszczeń gospodarczych: spiżarnia, pralnia, kotłownia, garaż oraz łazienka. W miarę możliwości warto bowiem zaprojektować łazienkę z oknem. Nic bowiem nie zastąpi naturalnego wietrzenia łazienki czy pralni poprzez uchylenie okna. Zapobiega to nadmiernej kondensacji pary wodnej i jednocześnie umożliwia lepsze i łatwiejsze utrzymanie higieny i czystości.
W pomieszczeniach znajdujących się na najwyższej kondygnacji naturalne oświetlenie można uzyskać dzięki zastosowaniu świetlików i okien dachowych. Okna umieszczone w połaci dachowej dostarczają dwu- a nawet trzykrotnie więcej światła niż okna tej samej wielkości umieszczone w elewacji, a jednocześnie podkreślają dynamikę pomieszczenia.
Równie ważne jest doprowadzenie naturalnego światła do piwnic. Nawet niewielkie otwory okienne ułatwiają poruszanie się w tych pomieszczeniach a przede wszystkim umożliwiają ich wietrzenie.
Przy zamawianiu stolarki okiennej warto zwrócić uwagę na samą budowę okna. Mało kto wie, że popularne ostatnio okna ze szprosami znacznie zmniejszają procent światła przenikającego do wnętrza budynku. Sam otwór okienny przepuszcza 100% światła. Okno stałe, nie otwierane ogranicza przenikanie światła do 80%, standardowe okno dwuskrzydłowe przepuszcza 55% światła do wnętrza. Okno ze szprosami to juz tylko 45% światła dostającego sie do pomieszczeń.

Kamień elewacyjny czy gipsy?

Autorem artykułu jest Tomasz Maciejczyk

Popularność kamienia naturalnego wzrasta. Tymczasem świadomość czym tak na prawdę jest kamień, nie rośnie ani trochę, a firmy produkujące gipsową imitację kamienia doskonale to wykorzystują.

Spotykając się z właścicielami większych i mniejszych firm budowlanych, jak również z architektami zauważam, że wiedza dotycząca kamienia jest bardziej niż marna. Wykorzystują to firmy produkujące okładziny z gipsu lub betonu. Kowalski kupując ich produkty za powiedzmy 90 zł za mkw., jest przekonany, że oto okazyjnie nabył materiał uznawany dotychczas za luksusowy. Niedawno zatrzymałem się w sklepie i widząc budujący się tuż obok budynek wdałem się w rozmowę ze panią ekspedientką.

Od słowa do słowa dowiedziałem się, że oto jej mąż stawia właśnie pizzerię. Postanowiłem zaproponować mu okładziny kamienne do wnętrza. Ten stwierdził, że właśnie kupił sobie kamień w markecie budowlanym za jakieś 70 zł za mkw. Szczerze zdziwiony poprosiłem go, by pokazał mi to cudo. Jak się okazało, była to oczywiście gipsowa imitacja łupanego piaskowca. Gość przez jakiś czas jeszcze przekonywał mnie, że to kamień, bo przecież tak było napisane, tak ma też na fakturze. Odłamałem więc kawałek, wyciągnąłem granulki keramzytu i wskazałem, że został on dyskretnie oszukany. I nie tylko on. Prawie każda moja rozmowa z budowlańcem, po pokazaniu mu np. panelu z łupanego gnejsu, zaczyna się od pytania: Aha, to robicie coś takiego jak Stegu? Z całym szacunkiem do firmy z Jełowej i jej produktów muszę tłumaczyć, że jest to zupełnie inny rodzaj materiałów wykończeniowych.

Zadziwiające, że tak znikomą wiedzę o kamieniu posiadają także architekci. Ale co się dziwić. Wystarczy wejść do jakiegokolwiek marketu budowlanego by się o tym przekonać. Słowo kamień w odniesieniu do gipsów jest tam tak wyświechtane, że z marketu budowlanego skołowany wyjdzie najtęższy kamieniarz. Podobnie w Internecie. Wpisałem w wyszukiwarce frazę: "kamień elewacyjny". Na wejście wyskakują czołowi producenci gipsów w Polsce nadużywając słowa kamień dosłownie co drugie zdanie. Co gorsza, powtarzają to czołowe portale budowlane w Polsce. Proceder jest na tyle zaawansowany, że słowo kamień, zwłaszcza kamień elewacyjny stało się powszechną nazwą handlową do gipsów, tak jak dawniej słowo adidasy odnosiło się do każdych sportowych butów. Niestety, potężne firmy produkujące gipsy skutecznie przekrzykują kamieniarzy. Owszem, istnieje ogólnoeuropejski znak: kamień naturalny, którym opatrywane powinny być materiały pochodzenia naturalnego, ale jego promocją zajmuje się jedynie jeden bezsilny zresztą związek w branży nie będący w stanie wyjść z promocją tego znaku nawet do szerszego grona ludzi związanych z kamieniem. A tymczasem społeczeństwo żyje w błogiej nieświadomości przekonane, że oto za kilkadziesiąt złotych stwarza sobie na ścianie salonu namiastkę luksusu w postaci kamienia. Proponuję zatem przed zakupem upewnić się u sprzedawcy, z jakiego pochodzenia produktem mamy do czynienia. Czy faktycznie kupujemy kamień, czy zgrabnie uformowany gips.

A jak rozpoznać różnice? To bardzo proste. Po pierwsze łupek z gipsu nie będzie miał odstępów pomiędzy poszczególnymi "kamieniami". Po drugie pod spodem zobaczymy równą powierzchnię poprzetykaną granulkami keramzytu. Po trzecie, gdy spojrzymy bokiem na panel z gipsu nie znajdziemy łączenia pomiędzy poszczególnymi "kamieniami" a podstawą, będzie to jedna całość. Po czwarte wreszcie, płytki gipsowe kamieniopodobne, po tak powinny się one nazywać, mają powtarzalne wzory, podczas gdy każdy panel z kamienia będzie się różnił. Mam nadzieję, że te kilka uwag będzie pomocnych i nie będziemy dawać nabijać się w butelkę kupując gipsowe odlewy przekonani, że nabyliśmy kamień.

Po lewej odlew gipsowy, po prawej panel z kamienia na podstawie betonowej

---

Tomasz Maciejczyk

www.maseko.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Aspekty ogrzewania olejowego.

Autorem artykułu jest Katarzyna Mencwal

Niestety ogrzewanie olejowe nie należy do najtańszych. Jest zdecydowanie droższe od ogrzewania paliwami stałymi, a także od ogrzewania gazowego.

Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak rozwinie się rynek paliw i jak będą się kształtować ceny opału, ale jest raczej mało prawdopodobne, aby ogrzewanie olejowe kiedykolwiek należało do tanich. Ma ono jednak podstawową zaletę nad ogrzewaniem np. węglem. Jest niemal bez obsługowe. Olejowe kotły c.o. zapewniają taką samą wygodę obsługi, jak gazowe, czy elektryczne. Unikamy bowiem potrzeby niemal codziennego uzupełniania paliwa i powstającego popiołu, jak ma to miejsce w przypadku pieców węglowych lub opalanych drewnem. Mimo, że posiadając kocioł olejowy nie unikniemy konieczności wygospodarowania miejsca na zbiorniku oleju, to i tak potrzebujemy go mniej, niż w przypadku paliw stałych. Zdecydowanie rzadziej trzeba też zamawiać dostawy opału.
Ogrzewanie jest tez ratunkiem i alternatywą, jeśli nie chcemy kotłów na paliwo stałe, w rejonach, gdzie nie ma sieci gazowej.

Piece olejowe są najczęściej urządzeniami stojącymi, współpracującymi z zasobnikowym podgrzewaczem wody i zbiornikiem paliwa. Nie są, w porównaniu np. z kotłami gazowymi, urządzeniami małymi i wymagają kotłowni. Minimalne wymiary pomieszczenia kotłowni wynoszą 3 na 3 metry. Kocioł gazowy może wisieć w kuchni lub łazience, olejowy wymaga osobnego pomieszczenia i to dodatkowo podnosi koszty inwestycji. Kotłownie olejowe powinny spełniać odpowiednie wymogi budowlane oraz instalacyjne - mieć kubaturę nie mniejszą niż 8 m3, wysokość min. 2,2 m i zapewniona odpowiednią wentylację.

Przechowywanie oleju opałowego.
Najtaniej, najprościej i najwygodniej jest umieścić zbiorniki oleju w kotłowni lub w pomieszczeniu z nią sąsiadującym. Wymóg jest jednak taki, aby zbiorniki znajdowały się w piwnicy lub najniższej kondygnacji naziemnej. Jeśli zbiorniki umieszczamy w budynku, traktuje się je jako wyposażenie kotłowni. Instalację zbiornikowa projektuje i montuje razem z reszta urządzeń kotłowni. W takim wypadku nie musimy starać się o pozwolenia na magazynowanie oleju.
Wymagania dotyczące pomieszczenia, w którym znajduje się zbiornik, zależą od pojemności zbiorników. Jeśli pojemność łączna zbiorników wynosi poniżej 1 m3 – można je ustawić w pomieszczeniu kotłowni. W takim przypadku warunkiem jest umieszczenie go w odległości większej niż 1m od kotła i oddzielenie ścianką murowaną grubości co najmniej 12 cm (szerszą od kotła o 60 cm i wyższą o 30 cm)
Jeśli zbiorniki mają do 5 m3 to w tym samo pomieszczenie można przeznaczyć też na podręczny magazyn. Zbiorniki o pojemności powyżej 5 m3 wymagają osobnego pomieszczenia, które nie może być używane do innych celów.
Odległości między zbiornikiem a ścianami pomieszczenia, którym się znajduje określa producent zbiorników w instrukcjach montażu. Do każdego zbiornika musi być zapewniony dostęp.
Nie można zapominać też o tym, że zbiorniki jednopłaszczowe, w celu zabezpieczenia na wypadek wycieku oleju, trzeba umieszczać w wannie wychwytującej. Zbiorniki dwupłaszczowe, są lepiej chronione przed uszkodzeniem mechanicznym i nie wymagają dodatkowej obudowy (wanny).

Zbiorniki można też umieścić na zewnątrz domu. Można je ustawić na ziemi. Ograniczeniem w tym przypadku są przepisy określające odległość od innych obiektów na działce. Konieczne jest też zapewnienie ogrzewanie oleju w zbiorniku i przewodach doprowadzających go do domu. Jest to konieczne ponieważ w temperaturze -10ºC z lekkiego oleju opałowego wydziela się parafina, która może zatkać przewody i uniemożliwić pracę kotła. Wiążą się z tym dodatkowe koszty na inwestycję i eksploatację.
Zbiorniki na olej można także zakopać pod ziemią. Odległość między zbiornikiem zakopanym w ziemi pod co najmniej półmetrową warstwą ziemi a innymi zabudowaniami nie powinna być mniejsza niż 3 m. W obu przypadkach podłoże pod zbiornik i fundament muszą być odizolowane od gruntu, na wypadek wycieku oleju.

Palniki w kotłach olejowych.
W kotłach olejowych instalowane są palniki nadmuchowe (zwane też wentylatorowymi) z jedno- lub dwustopniową regulacją. W tych z regulacją jednostopniową zmiana wydajności kotła następuje poprzez włączenie lub wyłączenie palnika. Natomiast w palnikach z regulacją dwustopniową kocioł pracuje na pierwszym stopniu z mniejszą mocą, a na drugim z mocą nominalną. Palniki z regulacją dwustopniową zapewniają bardziej ekonomiczną pracę systemu grzewczego. Właściwie dobrany palnik zapewnia trwałość i utrzymanie wysokich parametrów cieplnych i eksploatacyjnych na wymaganym poziomie oraz wysoką sprawność energetyczną kotła.

Komin dla kotła olejowego
Komin ma podstawowe znaczenie dla prawidłowego działania kotła. Ze względu na większą niż w innych paliwach zawartość siarki komin współpracujący z kotłem olejowym powinien być wykonany ze stali kwasoodpornej. Elementy łączące kocioł z kominem należy zaizolować cieplnie. Temperatura spalin w kominie powinna się utrzymywać powyżej 160°C. W przeciwnym razie na jego ściankach będzie kondensowała para wodna.
Dla kotłów olejowych z zamkniętą komorą spalania, których moc jest poniżej 21 kW można zamiast typowego komina zastosować przewód powietrzno-spalinowy i wyprowadzić go przez zewnętrzną ścianę domu. Przewód musi być wyprowadzony co najmniej 2,5 m nad poziomem terenu.

Roczne koszty ogrzewania olejowego.
Spróbujmy teraz policzyć i porównać koszty ogrzewania domu olejem i gazem opałowym. Przyjmijmy do tego celu pewnie założenia:
Dom o powierzchni 100m2Zapotrzebowanie na ciepło dla domu ( średnio zaizolowany dom) 120 kWh/m2*rokSprawność kotła olejowego i gazowego na poziomie 80%Wartość opałowa oleju 10 kWh/litrWartość opałowa gazu 9,7 kWh/m³cena za litr oleju 3,2 złcena za m3 gazu 2,6 zł
Aby obliczyć ile ciepła musi wytworzyć kocioł o sprawności 80 % do pokrycia założonego zapotrzebowania na ciepło (120 kWh/m2/rok ) trzeba tą wartość podzielić przez 0,8.

120 kWh/m2*rok : 0,8 = 150 kWh/m2*rok

Czyli instalacja musi wytworzyć 150 kWh energii na każdy metr kwadratowy powierzchni domu rocznie ( przy sprawności kotła 0,8).

Zatem dom o powierzchni 100m2 potrzebuje 15 000 kWh energii na rok ( 150 [kWh/m2*rok ]* 100m2)

Ponieważ wartość opałowa oleju wynosi 10 kWh/litr to :
15000 kWh/rok : 10 kWh/litr= 1500 litrów/ rok
Potrzebujemy zatem 1500 litrów oleju na rok.

Przeprowadzając analogiczne obliczenia dla gazu:
15000 kWh/rok : 9,7 kWh/m3= 1546,4m3/ rok
Potrzebujemy zatem 1546,4 m3 gazu na rok.

Zatem roczny koszt ogrzewania: olejem: 1500 litrów/rok * 3,2 zł/litr= 4800 zł/rokgazem: 1546,4 m3/ rok *2,6 zł/m3= 4020,6zł/ rok
Ogrzewanie olejem jest więc droższe. Przy założeniu, że zamiast zwykłego kotła gazowego będziemy ogrzewać dom kotłem kondensacyjnym, którego sprawność jest wyższa niż tradycyjnych kotłów gazowych czy olejowych ,różnice w kosztach ogrzewania będą jeszcze większe, oczywiście na korzyść ogrzewania gazowego. Wprawdzie są też w sprzedaży olejowe kotły kondensacyjne, ale są drogie. (KM)

---

Opracowanie: redakcja portali branżowych www.ogrzewnictwo.pl, www.klimatyzacja.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Tynki gipsowe ... kilka podstawowych informacji

Autorem artykułu jest Robercik72

Coraz częściej tynki gipsowe wypierają tradycyjne, czyli cementowo-wapienne. Jakie są główne powody takiego stanu rzeczy ? ... często są od nich tańsze, kładzie się je o wiele szybciej i według specjalistów są przyjazne m.in. dla alergików.

Tynki gipsowe, stosowane powszechnie do wykańczania powierzchni ścian i sufitów wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych, stanowią dużą grupę wyrobów różniących się właściwościami użytkowymi i przeznaczeniem. Dobór odpowiedniego produktu powinien zatem uwzględniać charakter prowadzonych prac wykończeniowych i przeznaczenie tynkowanych pomieszczeń.

Obecnie funkcjonuje tak wiele odmian tynków gipsowych, że trudno jest dokonać jednoznacznego ich podziału. Najczęściej dzieli się je w zależności od:

1) sposobu nakładania:

- ręczne – nakładane ręcznie,

- mechaniczne – nakładane sposobem zmechanizowanym, za pomocą odpowiednich agregatów tynkarskich;

2) grubości warstwy tynku:

- zwykłe – o grubości warstwy powyżej 6 mm,

- cienkowarstwowe (gładzie) – o grubości warstwy do 6 mm;

3) rodzaju wypełniacza:

- zwykłe,

- lekkie – zawierające kruszywa lekkie (o gęstości nasypowej poniżej 800 kg/m3);

4) przeznaczenia:

- zwykłe,

- specjalne – wykazujące właściwości specjalne, wśród których mamy:

– tynk o zwiększonej twardości powierzchni (B7),
– tynk (zaprawa) z włóknami (C1),
– tynk do izolacji akustycznej (C3),
– tynk do izolacji cieplnej (C4),
– tynk ogniochronny (C5);

Do tynków gipsowych zalicza się również tynki gipsowo-wapienne oraz anhydrytowe, które mają podobne własności i zastosowanie.

Tynki gipsowe należą obecnie do najczęściej wykonywanych wypraw ścian i sufitów. O ich popularności zdecydowała przede wszystkim łatwość nakładania, krótki czas wysychania i możliwość uzyskania całkowicie równej, gładkiej powierzchni. To niewątpliwe zalety jednak nie da się ukryć, że w porównaniu z tynkami tradycyjnymi mają niższą odporność na długotrwałe zawilgocenie oraz uszkodzenia mechaniczne. Przyjrzyjmy się zatem kilku podstawowym zaletom i wadom tych tynków.

Zalety tynków gipsowych:

- są łatwe do układania i nanosi się je szybko (tylko jedną warstwą) dzięki czemu w ciągu jednego dnia można wykonać nawet 150 m2 powierzchni;

- w większości przypadków nie jest już konieczne wykańczanie ścian gładzią, gdyż ich powierzchnia sama w sobie jest bardzo gładka (ale to zależy oczywiście od własnych preferencji inwestora);

- nie hamują przepływu pary wodnej przez ściany;

- są uważane za zdrowe, gdyż potrafią regulować poziom wilgotności pomieszczeń, poprawiając tym samym mikroklimat we wnętrzach;

- mają dobrą izolacyjność termiczną (tzw. współczynnik przewodzenia ciepła jest bardzo niski gdyż dochodzi do 0,25 W/(m.K), a wiadomo że im niższy jest ten współczynnik, tym korzystniejszy;

- po wyschnięciu są białe, zatem jeśli będziemy malować ściany jasną farbą, jej zużycie będzie przez to nieco mniejsze;

- chronią przed rozprzestrzenianiem się ognia ponieważ 2-centymetrowa warstwa tynku wytrzyma działanie ognia przez mniej więcej 20 minut; nadają się do dekoracyjnego fakturowania.

Wady tynków gipsowych:

- tynki te są mniej wytrzymałe pod względem mechanicznym od tynków, których głównym spoiwem jest cement;

- nie są odporne na wodę i stałe zawilgocenie, dlatego gdy poziom wilgotności powietrza przekroczy 80%, gips zaczyna tracić swoją wytrzymałość;

- nie uszczelniają ścian tak jak inne rodzaje tynków,

- stal niezabezpieczona antykorozyjnie w zetknięciu z gipsem zaczyna rdzewieć.

Gotowe tynkarskie mieszanki gipsowe są plastyczne, łatwe w obróbce, odznaczają się dobrą przyczepnością do podłoża. Uzyskiwane dzięki nim jednowarstwowe tynki mają równe, gładkie i dość twarde powierzchnie - stanowiące doskonałe podłoże pod farby, tapety czy okładziny ceramiczne.

Kolejne ważne zagadnienie to "gdzie można układać takie tynki i kiedy tak naprawdę zacząć?".

Tynki gipsowe można układać wyłącznie wewnątrz domu. Nadają się one na wszystkie podłoża, pod warunkiem że mają one wystarczającą nośność.
Zapewne wielu z nas zadaje sobie pytanie, czy zatem tynk gipsowy może być układany również w łazience. Tak, o ile wilgotność powietrza nie będzie tam przekraczała 70% i nie będzie się utrzymywać ciągle. Tynk gipsowy chłonie wilgoć, ale też szybko ją oddaje, gdy powietrze staje się bardziej suche. Działa więc jak bufor. Tynki gipsowe nie powinny być natomiast stosowane w miejscach, gdzie będą nieustannie narażone na uszkodzenia mechaniczne – w garażach, warsztatach itp. Tu lepiej sięgnąć po mniej atrakcyjny wizualnie, ale trwalszy tynk cementowo - wapienny.

Najkorzystniejszym okresem do tynkowania jest okres od wiosny do jesieni. Ważne jest to aby prace rozpocząć dopiero po 3-4 miesiącach od zakończenia budowy domu. Ściany muszą osiąść i ustabilizować się. Szczególny przypadek stanowią podłoża z betonu, które nie powinny być wykańczane tynkiem gipsowym, jeżeli od ich wykonania nie minęły minimum 2 miesiące. Oczywiste jest, że firmę tynkarską powinniśmy wzywać dopiero wtedy, gdy zakończone są wstępne prace instalacyjne – rozprowadzono przewody i zrobiono przyłącza. Dobrze aby były już wstawione drzwi zewnętrzne, okna oraz ościeżnice drzwi wewnętrznych (wyjątek stanowią dość często spotykane obecnie ościeżnice z MDF, które można wstawić po wytynkowaniu ścian, a osadzenie i końcową obróbkę ościeżnic wykonać na końcu. Duża wilgotność w pomieszczeniu podczas schnięcia tynku może spowodować "puchnięcie" takich ościeżnic i ich uszkodzenie). W okresie wiosennym i jesiennym w tynkowanych wnętrzach powinno już działać ogrzewanie.

---

Robercik72

http://mojwymarzonydomek.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak zadbać o komfort i zaoszczędzić energię cieplną w swoim domu?

Autorem artykułu jest Aleksandra Łangowska (Generator)

Czy okresie zimowym odczuwasz chłód, masz wrażenie przeciągów, albo uczucie parności i złej jakości powietrza w swoim domu? Przeczytaj, co możesz zrobić, aby zachować prawidłowy mikroklimat poprzez właściwą wymianę powietrza oraz utrzymanie odpowiednio wysokiej temperatury.

Czy zauważyłeś, że w okresie zimowym mikroklimat i komfort cieplny w Twoim domu jest niewłaściwy? Czy odczuwasz chłód, masz wrażenie przeciągów, albo uczucie parności i złej jakości powietrza? Jeśli tak, podejmij zdecydowane działania, aby te niekorzystne dla zdrowia zjawiska wyeliminować.

Aby zachować prawidłowy mikroklimat konieczne jest zapewnienie właściwej wymiany powietrza w pomieszczeniach oraz utrzymanie właściwej temperatury. Najważniejszy jednak jest wybór odpowiedniego sposobu ogrzewania. W starym lub nie poddanym modernizacji budownictwie bardzo często występują problemy uprzykrzające życie ich mieszkańcom. Niewłaściwe środki podejmowane dla oszczędności energii oraz nieodpowiednie korzystanie z mieszkań mogą doprowadzić do pojawienia się wilgoci oraz rozwoju grzybów pleśniowych. Konieczne jest więc przestrzeganie pewnych zasad.

Przede wszystkim należy utrzymywać temperaturę około 20oC w pomieszczeniach, w których przebywamy. W pozostałych można ją obniżyć o kilka stopni, np. zakręcając zawory termostatyczne. Obniżenie temperatury o 1oC zmniejsza koszty o około 5%. Gdy wyłączymy ogrzewanie kilka godzin nocnych, pomieszczenia nie zdążą się mocno wychłodzić, a można zmniejszyć zużycie ciepła o 5-15%. Zużycie energii znacząco wzrasta, gdy długotrwale wietrzymy pomieszczenia, np. zapominając zamknąć uchylone okno. Najbardziej efektywne jest wietrzenie krótkie i intensywne. Aby zapobiec rozwojowi pleśni należy zapewnić właściwą wentylację, utrzymywać wilgotność powietrza w granicach 40-60%, a w razie konieczności podnieść temperaturę w pomieszczeniu. Wentylowanie jest konieczne do usuwania wilgoci powstałej w trakcie gotowania, mycia, prania, a także naszego oddychania. Ważna jest coroczna kontrola kanałów grawitacyjnych w kuchni, łazience i wc – nie wolno ich zasłaniać. Do wzrostu wilgotności przyczynia się też gotowanie bez przykrycia garnków. Pozostawienie ich bez przykrycia powoduje przede wszystkim wydłużenie czasu gotowania, a tym samym wzrost zapotrzebowania na energię. Gdy mamy w domu okna drewniane, napływ powietrza jest naturalny, poprzez nieszczelności. W przypadku szczelnych okien PCV warto zamontować nawiewniki, które samoczynnie doprowadzą określoną ilość powietrza wentylacyjnego lub ustawić okna w pozycji tworzącej mikroszczelinę.

Sprawdź, czy grzejniki nie są zastawione meblami. Moc grzewczą kaloryferów skutecznie zmniejszają też ozdobne obudowy i zasłony sięgające aż do podłogi. W przypadku takiej sytuacji ogrzewana jest przestrzeń między oknem a zasłoną, zamiast ogrzewać pokój. Grube kotary zmniejszają zużycie ciepła, gdy zasłonimy nimi okna na noc. W dzień jednak pamiętaj o ich odsłonięciu, aby promienie słoneczne mogły nagrzać pomieszczenia. Często odkurzane kaloryfery lepiej oddają ciepło, nie spieka się na nich kurz wywołujący alergię. Warto też przykleić za grzejnikami folię odbijającą promieniowanie cieplne. Ciepło będzie ogrzewać pomieszczenie, a nie wnikać w ścianę.

Wszystkie powyższe działania przyniosą najlepszy efekt, gdy będą połączone z termomodernizacją budynku. Podstawowym celem termomodernizacji jest zmniejszenie zużycia energii, a także zmniejszenie kosztów związanych z zapewnieniem komfortu użytkowania i właściwego mikroklimatu w pomieszczeniach.

---

Aleksandra Łangowska (Generator) - www.energetyczne.biz

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Podłogi przede wszystkim wygodne, ale i funkcjonalne

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

W przypadku jeśli nasz salon połączony jest z kuchnią pojawia się potrzeba nie tylko odpowiedniego zgrania kolorów ścian, ale też i rodzajów podłóg. Czym należy się kierować, aby parkiet był nie tylko funkcjonalny, ale i wygodny?

We współczesnej aranżacji wnętrz pojawiło się bowiem stwierdzenie, że podłogi powinny być przede wszystkim wygodne, dlatego tym razem będzie o wygodzie podłóg w rożnych częściach czterech kątów.

Nie możemy popełniać błędów, które wydają się być oczywiste, jednak jak się okazuje nie dla każdego. Zupełnie wykluczone jest położenie włosistego dywanu w kuchni, gdyż po pierwsze szybko ulegnie od zabrudzeniu, a po drugie zwyczajnie tam nie pasuje. Tak na dobrą sprawę włosisty dywan nie znajdzie też zastosowania w salonie, zwłaszcza, jeśli nasi goście chodzą po nich w butach, dlatego to rozwiązanie najlepsze będzie w przypadku sypialni. W kuchni odpowiednie będą kafelki, gdyż z takich najlepiej usuwa się wodę, która ewentualnie może się wylać podczas gotowania, najłatwiej się też taką powierzchnię myje. Równie trafne okażę się panele podłogowe, które znajdą zastosowanie również w innych częściach domu. Należy jednak pamiętać, że są chłodne i o ile w kuchni wielobarwne dywaniki raczek się nie sprawdzą, o tyle już w salonie jak najbardziej. Dostępne na rynku środki czyszczące z pewnością pozwolą na utrzymanie tego rodzaju parkietu w czystości.

Jeśli chodzi o pokój dziecka to lepiej zrezygnować z chłodu i elegancji paneli i zdecydować się na wykładzinę dywanową, często z podobiznami ulubionych bohaterów kreskówek. Dzięki temu możemy mieć pewność, że nasze pociechy będą odczuwały komfort przez cały czas, bardzo często jest przecież tak, że bawią się właśnie na podłodze.

W przypadku łazienek najodpowiedniejsze będą kafelki, jednak i tutaj dywaniki łazienkowe są niezbędne, aby bosa stopa raczej nie musiała odczuwać nieprzyjemnego zimna, zaraz po wyjściu z wanny. Dobrze jest też pamiętać, że w tym pomieszczeniu temperatura powinna być najwyższa.

Obok wyżej wymienionych cech funkcjonalności parkietu należy kierować się jeszcze jedną – ich twardością. W miejscach, które są często uczęszczane proponuje się parkiety z drewna twardego, za to w sypialni spokojnie sprawdzą się te mniej twarde, gdyż najczęściej chodzimy tam w kapciach. Jeszcze inny tym parkietu trzeba zastosować na korytarzach i w przedpokoju, który będzie przede wszystkim odporny na ścieranie.

Jak widać wybór odpowiedniego rodzaju parkietu do poszczególnych pomieszczeń jest sztuką i często względy estetyczne trzeba stawiać ponad funkcjonalność, jednak producenci wychodzą nam naprzeciw i proponują obie cechy jednocześnie.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ogrzewanie w domu energooszczędnym i pasywnym.

Autorem artykułu jest Piotr Waydel

W myśl dyrektywy unijnej, w niedługim czasie, wszystkie nowo budowane domy w Polsce będą musiały mieć certyfikat energetyczny i spełniać rygorystyczny warunek izolacyjności cieplnej. Dla zwykłego budynku energooszczędnego całkowity współczynnik przenikalności cieplnej będzie musiał być mniejszy od 0...
W myśl dyrektywy unijnej, w niedługim czasie, wszystkie nowo budowane domy w Polsce będą musiały mieć certyfikat energetyczny i spełniać rygorystyczny warunek izolacyjności cieplnej. Dla zwykłego budynku energooszczędnego całkowity współczynnik przenikalności cieplnej będzie musiał być mniejszy od 0,3W/m2K.
W przypadku domu pasywnego jest on mniejszy od 0,15W/m2K.

Przy spełnieniu tych warunków i rozsądnym rozwiązaniu problemu właściwej wentylacji, roczne zużycie energii, potrzebnej na ogrzanie przykładowego domu o powierzchni 150 m2, przy dzisiejszych cenach, jest na poziomie 150-300zł w przypadku domu pasywnego i 400-700 dla domu energooszczędnego, w zależności od użytego nośnika energii.

Bardzo wiele osób, oszołomionych reklamami i zafascynowanych wizją budowania własnego domu, planuje zainstalowanie centralnego ogrzewania, a nawet pompy ciepła, w domu który spełnia takie parametry. Pompy ciepła są oczywiście wspaniałymi urządzeniami i rewelacyjnie nadają się do pracy, ale tylko tam, gdzie będą właściwie wykorzystane.

Sens ekonomiczny takiego przedsięwzięcia jest żaden. To mniej więcej tak, jak instalować nowoczesną, niezawodną windę do domku z poddaszem użytkowym. Oczywiście, od strony technicznej nie ma żadnego problemu. Lub kupić autobus, żeby codziennie zawieźć swoje dziecko do szkoły na drugą stronę ulicy. Jeśli kogoś stać i ma taką fanaberię, to czemu nie.

Nawet gdyby eksploatacja pompy ciepła, czy układu centralnego ogrzewania, były zupełnie za darmo, a urządzenia niezniszczalne, to w tych warunkach i tak nigdy się nie spłacą w stosunku do rozwiązań racjonalnych ekonomicznie.

Załóżmy, że całkowity koszt takiej instalacji wynosi tylko 20000zł. Przyjmując niewiarygodnie niski koszt tego kapitału na 5%, otrzymujemy 1000zł rocznie.

Wykorzystując zamiast tego punktowe grzanie elektryczne, za kilkaset zł, lub we właściwie wybranych miejscach ogrzewanie podłogowe, za 1000-2000zł, otrzymujemy 10-40 krotną różnicę w koszcie kapitału. Przy wyżej wymienionych założeniach można przyjąć, że rocznie będzie to 30-100zł. A różnica w koszcie energii nie taka wielka, a nawet żadna, w przypadku powietrznej pompy ciepła i silnych mrozów.

Pozostaje problem najtańszego uzyskania ciepłej wody użytkowej, który często jest rozwiązywany przy okazji CO. Pompa ciepła ma znacznie mniejszą sprawność, jeśli chcemy otrzymać wysoką temperaturę, jaka jest potrzebna do CWU. Centralne ogrzewanie, może mieć punkt wspólny z CWU tylko poprzez piec dwufunkcyjny.

Optymalnym ekonomicznie sposobem na uzyskanie ciepłej wody w domu jednorodzinnym, przy dzisiejszych cenach, jest przepływowy piec gazowy, usytuowany w najbliższym możliwym sąsiedztwie łazienki, lub bojler elektryczny, jeśli nie ma gazu. Jeżeli kuchnia jest dalej, to lepiej zastosować w niej osobne elektryczne urządzenie przepływowe, lub mały bojler. Nie traci się wówczas czasu na czekanie na ciepłą wodę i energii, która idzie w ścianę.

Piotr Waydel
---

Piotr Waydel

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Projekt domku jednorodzinnego.

Autorem artykułu jest Bartosz Chmielewski

Dobry projekt domku jednorodzinnego to gwarancja nie tylko sprawnej budowy, ale też bezkonfliktowego użytkowania w przyszłości. W Polsce ciągle jeszcze budujemy jeden dom na całe życie – uważajmy zatem, co właściwie mamy zamiar sobie na to całe życie zbudować.
Nadmierna oszczędność na projekcie niemal na pewno przełoży się na nieoczekiwane wydatki w czasie budowy i eksploatacji. Kluczowe dla inwestora jest podjecie decyzji, czy chce budować „typowo” – wedle projektów sprawdzonych czy też „nietypowo”, według własnych marzeń.

Gotowe projekty domków jednorodzinnych można znaleźć przede wszystkim w katalogach, ofertach firm, dużych biurach projektowych. Jest ich coraz więcej i prezentują coraz wyższy poziom. Zaletą takich projektów jest zarówno ich cena, jak i fakt, że są już niejako „sprawdzone” (a domy według nich wybudowane można obejrzeć). Nie bez znaczenia jest także możliwość pewnych modyfikacji, dostosowujących dom z katalogu do naszych marzeń. Może to być prosta opcja „lustrzanego odbicia”, możliwość przestawienia ścianek działowych, wyboru domu z piwnicą lub bez, z wiatą zamiast garażu… Oczywiście projekt objęty jest prawem autorskim i nie każdy dopuszcza wprowadzenie wszystkich zamierzonych zmian – jednak w większości ich dopuszczalny zakres jest całkiem szeroki.

Innym źródłem, do którego powinniśmy sięgnąć poszukując projektów domków jednorodzinnych – lecz także raczej tych typowych - jest Internet. Na stronach www możemy znaleźć interesujące nas projekty, należy przy tym zwracać uwagę na strony dotyczące budownictwa w ogóle (np. http://www.xella20cm.pl), ponieważ mogą one zawierać wiele istotnych dla nas informacji. Przeglądanie stron www służy jednak raczej ogólnemu zorientowaniu się, jakie rodzaje projektów i w jakiej cenie dana firma czy projektant oferuje i w jakich jest specjalistą. Do dokonania ostatecznego wyboru tak czy owak konieczny będzie osobisty kontakt z wybraną firmą. Natomiast Internet oferuje nam możliwość wirtualnego spaceru po wybranym przez nas domu i pobawienia się na przykład zmianą zaplanowanej przez twórcę projektu kolorystyki, a nawet „przeorientowania” budynku w stosunku do stron świata i zbadania, czy nasz przyszły salon będzie o 11.00 rano odpowiednio oświetlony.

Ceny typowych projektów domków jednorodzinnych, czy to z katalogu, czy znalezionych w sieci, zaczynają się od kilkuset złotych - średnio zaś zapłacimy od 1200 do 2000 zł. Oczywiście będziemy musieli też dopłacić za wprowadzenie żądanych przez nas modyfikacji.

Jeśli jednak stanowczo wolimy, by to projekt domku jednorodzinnego dostosował się do nas, a nie my do niego, konieczna jest wizyta w biurze projektów i wynajęcie architekta, który sporządzi nam wymarzony projekt. Należy polecić przede wszystkim te uznane, rzetelne, które mogą się pochwalić wieloma udanymi realizacjami i chętnie wskażą nam swych poprzednich (zadowolonych!) klientów. Ceny projektów sporządzanych na indywidualne zamówienie są również indywidualne i zależą od wybranej przez nas firmy, naszych oczekiwań, i od sławy architekta. Raczej nie liczmy tu na projekt za 2000 zł, te najbardziej wyszukane sięgają od 10 do nawet kilkudziesięciu tysięcy. Nastawmy się na to, że projekt domku jednorodzinnego sporządzany wedle naszych marzeń, życzeń i nie zawsze doprecyzowanych wyobrażeń, będzie kosztował – i że musi być wart swojej ceny.

---

Bartosz Chmielewski
Redaktor serwisów: Buduj Dom Pasywny, Materiały Budowlane oraz Artykuły do przedruku

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ogrzewanie podłogowe

Autorem artykułu jest Krzysztof Lis

Ogrzewanie podłogowe to jeden ze sposobów na rozprowadzenie ciepła po pomieszczeniu, obok ogrzewania nadmuchowego i zwykłych grzejników. Ostatnio sporo się na temat tego ogrzewania mówi i pisze, warto więc wiedzieć na jego temat cokolwiek więcej.
Ogrzewanie podłogowe może być elektryczne lub wodne. W tym pierwszym przypadku w podłodze zostają umieszczone przewody grzejne (lub specjalne maty grzejne). W drugim przypadku w podłodze umieszcza się przewody, którymi przepływa ciepła woda.

Ten pierwszy przypadek należy traktować jak zwykłe ogrzewanie elektryczne. Podobnie jak ogrzewanie akumulacyjne pozwala na wykorzystanie dobrodziejstw taryfy nocnej, bo ma dość dużą bezwładność cieplną. Mimo wszystko jest jednak dość drogie.

W drugim przypadku najczęściej mamy do czynienia z wykorzystywaniem ciepłej wody, której źródłem są pompa ciepła bądź kocioł kondensacyjny. Pompa ciepła dobrze pracuje tylko gdy produkuje ciepłą wodę o dość niskiej temperaturze a kocioł kondensacyjny swoją bardzo wysoką sprawność osiąga dopiero przy niskiej temperaturze czynnika.

Dlaczego ogrzewanie podłogowe może wykorzystywać czynnik grzewczy o niskiej temperaturze? Ilość przekazanego ciepła jest iloczynem między innymi różnicy temperatur i powierzchni oddawania ciepła. W przypadku grzejników jest ona dość mała, równa powierzchni kaloryfera. W przypadku ogrzewania podłogowego jest znacznie większa, bo jest to powierzchnia całej podłogi.

Dodatkowo, warto wspomnieć, że ludzkie ciało lubi ciepło "od spodu", tzn. od stóp. Dla naszego komfortu wskazana jest ciepła podłoga i chłodne powietrze wokół głowy. Z tego względu ogrzewanie podłogowe jest znacznie bardziej komfortowe niż gorące grzejniki.

Warto wspomnieć, że dzięki temu, że ciepła podłoga zapewnia nam komfort cieplny, można nieco obniżyć temperaturę w pomieszczeniu. To z kolei zmniejsza straty ciepła przez ściany, okna i wentylację a więc pozwala na oszczędności.

Najciekawiej wygląda sprawa podłączenia ogrzewania podłogowego do pompy ciepła. Dobrze zaprojektowana pompa może być tańsza niż kocioł centralnego ogrzewania, do dobrego działania wymaga ona jednak właśnie ogrzewania podłogowego. W przypadku tego typu urządzeń im wyższa różnica temperatur między poborem ciepła (wymiennik gruntowy) a jego oddawaniem (czynnik grzewczy w centralnym ogrzewaniu) tym więcej energii musi zostać zużyte do przepompowania ciepła. Z tego wynika wyższy koszt użytkowania takiej instalacji a więc mniejsze oszczędności.

Ogrzewanie podłogowe to generalnie rzecz biorąc szansa na oszczędności, ale czy warto je sobie zainstalować to już każdy powinien ocenić we własnym zakresie, biorąc pod uwagę nie tylko koszty ale i inne preferencje.
---

Krzysztof Lis, magister inżynier mechanik specjalności energetyka cieplna
Drewno zamiast benzyny, tanie ogrzewanie

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Koszt budowy domu pasywnego.

Autorem artykułu jest Piotr Waydel

Panuje powszechna opinia, że dom pasywny jest droższy, a nawet dużo droższy niż dom energooszczędny i jest jeszcze zbyt drogi, aby go promować w naszym kraju.

W Unii powstało już ponad 10000 domów pasywnych, wykonanych zgodnie z założeniami ustalonymi przez Instytut Domów Pasywnych w Darmstadt. ...
Panuje powszechna opinia, że dom pasywny jest droższy, a nawet dużo droższy niż dom energooszczędny i jest jeszcze zbyt drogi, aby go promować w naszym kraju.

W Unii powstało już ponad 10000 domów pasywnych, wykonanych zgodnie z założeniami ustalonymi przez Instytut Domów Pasywnych w Darmstadt. Początkowo koszty budowy były nawet do 40% wyższe od średniej. Teraz przyjmuje się, że są wyższe 15-20%.

Jest to jednak informacja myląca, przede wszystkim dlatego, że porównuje się koszt 1m2 nie uwzględniając standardu wykonania. Inwestorzy, którzy decydują się na wybudowanie domu pasywnego, nie są ludźmi przeciętnymi i najczęściej decydują się na dużo lepsze materiały i dodatkowe rozwiązania, co oczywiście podnosi koszty.

Aby porównanie było miarodajne, należałoby uwzględnić podobne materiały i racjonalne rozwiązania. Przy takich założeniach koszt budowy domu pasywnego o U=0,15 W/m2K jest o 5-7% niższy od domu energooszczędnego o takiej samej powierzchni i U=0,60 W/m2K.
W domu pasywnym prostsza, czyli tańsza, jest bryła budynku, nie jest potrzebne centralne ogrzewanie, zbędne są kominy. Potrzebna jest grubsza izolacja, ale jeśli jest to uwzględnione w projekcie, to różnica może wynosić od ok.30 zł/m2 izolowanej powierzchni. Należy zamontować okna 3-szybowe o całkowitym współczynniku U poniżej 0,8 W/m2K. Tu różnica zaczyna się od 140 zł za m2 okna. Drzwi wejściowe będą o kilkaset zł droższe.

W związku z niewydolnością wentylacji grawitacyjnej, jakaś forma rekuperacji, czy wentylacji wymuszonej, powinna być zastosowana w każdym rodzaju budownictwa. Koszt zainstalowania rekuperacji, uwzględnionej w fazie projektowej, zaczyna się poniżej 10 000 zł.

Niezbędne również jest wprowadzenie różnych rozwiązań zmniejszających zużycie ciepłej i zimnej wody, oraz zużycie prądu, ale to dotyczy każdego domu.

W Polsce powstało już kilka domów pasywnych. W szybkim tempie powstają nowe. Niektóre takie budowy są opisywane na bieżąco przez media.
Ponieważ są to początki, ewentualny, nieco wyższy koszt budowy w stosunku do standardowej, może mieć kilka dodatkowych powodów, takich jak:

Niewielka ilość firm, które potrafią zaprojektować dom spełniający wszystkie wymagania domu pasywnego.

Brak typowych rozwiązań, które wymuszają zamawianie projektów indywidualnych.

Cena nowości.

Brak wykwalifikowanych firm wykonawczych, które chciałyby się podjąć wykonawstwa za normalne stawki.

Niewielka wiedza inwestorów, co powoduje nieracjonalne rozwiązania i przeinwestowanie, takie jak np. stosowanie centralnego ogrzewania, czy pompy ciepła do pojedynczego niedużego domu pasywnego.

Decydując się na budowę domu pasywnego warto, już w fazie projektowej, zastanowić się nad zastosowaniem dodatkowych rozwiązań, takich jak kolektory słoneczne, wykorzystanie deszczówki, zagospodarowanie tzw. szarej wody, czy nawet separujących toalet. Ale to nie są już podstawowe koszty budowy.

W niemieckim standardowym domu pasywnym, o przykładowej powierzchni 140 m2 i przy 4 osobowej rodzinie, zużycie wszystkich rodzajów energii wynosi rocznie poniżej 3200 kWh. Gdyby całe to zapotrzebowanie pokryć prądem elektrycznym, roczny koszt byłby niższy od 1000 zł. Każdy może sam policzyć różnicę w kosztach utrzymania.

W sytuacji stale rosnących cen energii i kolosalnego zanieczyszczenia środowiska, oraz ze względu na podstawową racjonalność ekonomiczną, nie stać nas na to, żeby nasze domy nie były pasywne.

---

Piotr Waydel

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Z piwnicą czy bez

Wybór właściwego projektu domu dla nas i naszej rodziny jest bardzo trudny. Znalezienie odpowiedniego projektu, który zapewni wszystkim mieszkańcom wygodę i komfort użytkowania wymaga podjęcia wielu dezycji już na wstępnym etapie planowania. Jednym z pytań, które sie pojawiają przy wyborze jest piwnica - czy jest nam niezbędna?

Dom podpiwniczony czy też nie
Przed laty piwnice służyły domownikom zarówno do magazynowania żywności, do umieszczenia pieców CO i składowania opału jak również jako swoisty magazynek na narzędzia.
W chwili obecnej decydując się na podpiwniczenie mamy na myśli oprócz umieszczenia w niej przysłowiowej kotłowni i pralni również pomieszczeń mieszkalnych typu sala bankietowa, siłownia, sauna itp.
Jednak wszystkie te pomieszczenia mogą równie dobrze być usytuowane na parterze budynku. Na co więc zwrócić uwagę?
Z domem podpiwniczonym wiążą się na pewno wyższe koszty budowy. Budujemy bowiem dodatkową kondygnację - tyle, że pod ziemią. Ma to swoje atuty w przypadku, gdy nasza działka nie jest przestronna. Niestety nie na każym rodzaju gruntu istnieje możliwość taniego i dobrego wykonania piwnic. Na pewno dobrym gruntem nie są piaski rzeczne, grunty organiczne, takie jak: torf, namuły, luźno usypane grynty nasypowe i plastyczne grunty spoiste. Również grunt gliniasty znacznie utrudni wykopy. Ważne jest więc, by prawidłowo rozpoznać warunki wodno-gruntowe terenu, na którym planowana jest budowa.
Pod dom z piwnicą robimy wykop szerokoprzestrzenny pod całą powierzchnią. Można go bez trudu zrobić koparką. Można pod całym domem wykonać wykop do poziomu posadzki piwnicy, a na jego dnie mniejsze wykopy pod ławu i stopy fundamentowe.
W domu niepodpiwniczonym wykop wykonuje sie najczęściej jedynie pod ławy fundamentowe.
Każdy podpiwniczony budynek musi być zabezpieczony przed ucieczką ciepła do gruntu oraz wnikaniem wilgoci gruntowej. Warstwy izolacji powinny być starannie wykonane, nie tylko z powodu miejsca, w jakim się znajdują, lecz również ze względu na wysoki koszt ich ewentualnej naprawy.
Izolacja przeciwwilgociowa pozioma i pionowa zabezpieczy naszą piwnicę i budyek przed wilgocią. Izolacja termiczna ścian piwnic jest konieczna w przypadku, gdy decydujemy się na ogrzewanie piwnicy.
Decydując się na dom podpiwniczony musimy również wziąć pod uwagę konieczność wykonania schodów. W przypadku, gdy nie jesteśmy zwolennikiem biegania po schodach, zdecydujemy sie zapewne na dom bez piwnic.
Którąkolwiek wersję budynku wybierzemy - z piwnicą czy też bez - będzie to na pewno nasza indywidualna decyzja.

Budowa domu

Autorem artykułu jest Paweł Krzysztof Pilch

Podejmując decyzję o budowie własnego domu jednorodzinnego, musimy pamiętać o podstawowej zasadzie, panującej w polskim prawie, że właściciel gruntu jest zawsze właścicielem wszystkiego, co się na jego gruncie znajduje, a więc także wzniesionych na nim budynków i budowli.

Budowa nawet najmniejszego domu, jest trudnym i czasochłonnym procesem, który może się w pełni powieść jedynie w przypadku posiadania przez wszystkich jego uczestników dużej dozy wiedzy, umiejętności i rzetelności w wykonywaniu powierzonych im czynności. Wybierając działkę, na której chcemy wybudować dom, kierujemy się przede wszystkim jej położeniem, okolicą, powierzchnią, ceną, a także jej otoczeniem, dostępem do infrastruktury (dróg, sieci elektrycznej, wodociągu, kanalizacji, gazu), zagospodarowaniem samej działki i najbliższego otoczenia oraz wieloma innymi, indywidualnymi czynnikami, zależnymi od naszych potrzeb oraz możliwości finansowych. Taka ilość różnorakich czynników, mogących wpłynąć na nasz wybór, powinna skłaniać nas do rozważnego podejmowania decyzji, zwłaszcza, że konsekwencje niewłaściwego wyboru będziemy odczuwać zapewne przez wiele następnych lat.

Zgodnie z Prawem Budowlanym, uczestnikami procesu budowlanego, są:

1) inwestor,

2) inspektor nadzoru inwestorskiego,

3) projektant,

4) kierownik budowy lub kierownik robót.

Każdy z nich ma do spełnienia określone obowiązki, opisane w rozdziale 3, od art. 18 do art. 27 Prawa Budowlanego.

Jako inwestor, powinniśmy przede wszystkim dopilnować: dobór odpowiednich materiałów budowlanych, opracowania projektu budowlanego i, stosownie do potrzeb, innych projektów, objęcia kierownictwa budowy przez kierownika budowy, opracowania planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wykonania i odbioru robót budowlanych, a w przypadkach uzasadnionych wysokim stopniem skomplikowania robót budowlanych lub warunkami gruntowymi, objęcia nadzoru nad wykonywaniem robót budowlanych, przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych.

Inwestor ma też prawo w każdym przypadku, niezależnie od istnienia takiego obowiązku w pozwoleniu na budowę, zatrudnić inspektora lub inspektorów nadzoru, oraz zobowiązać projektanta do pełnienia nadzoru autorskiego nad realizacją jego projektu.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Modne domy szkieletowe, a wśród nich domki drewniane

Autorem artykułu jest Adam Kowalski

Czemu zawdzięczają swoją popularność wszelkiego rodzaju domy szkieletowe? Przede wszystkim temu, że ich konstrukcja jest bardzo lekka i prosta. Wykonuje się je po prostu szybko. Co więcej – zdecydowana większość z nich jest domkami drewnianymi, które posiadają wyjątkową wartość estetyczną.

Czy estetyka i szybkość budowy wystarczą do tego, aby budować domy mniej trwałe? Oczywiście, że tak – minęły już czasy, w których powstawały wielkie domy, które w pierwotnym zamiarze miały pomieścić przynajmniej dwie rodziny i służyć co najmniej kilku pokoleniom aż do późnej starości. Obecnie dynamika życia jest dużo większa i niewielu jest młodych, którzy chcą po usamodzielnieniu się mieszkać wspólnie z rodzicami pod jednym dachem. Jeśli pozwalają im na to fundusze lub uzyskają korzystny kredyt (a nie jest to dziś trudne) to stawiają oni swoje domy szkieletowe nie przewidując, że ich dzieci będą z nimi mieszkały. Dzięki temu koszt wykonania jest mniejszy, a i same budynki niejednokrotnie dużo ładniejsze.

Decydując się na taką formę inwestycji w swoją przyszłość chcą przeważnie jak najszybciej cieszyć się swoim nowym lokum. Konstrukcja szkieletowa często służy budowie takiego typu nieruchomości jak domki drewniane, które cieszą się obecnie bardzo dużym zainteresowaniem. Dlaczego? Posiadają one wyjątkową atmosferę, która wielu ludziom kojarzy się z wędrówkami po górskich szlakach, które ubogacały ich młodość – jest to niejako utrwalenie tego miłego wspomnienia.

W związku z tą zmianą orientacji trendu zamówień związanych z budownictwem firmy specjalistyczne powinny również ukierunkować się na wymagania współczesnych klientów. Tylko w ten sposób mogą sobie zapewnić stałe zlecenia i wielu zadowolonych nabywców. Jeśli któraś firma zatrzyma się na modzie lat osiemdziesiątych czy nawet dziewięćdziesiątych to z całą pewnością czeka ją bliski koniec.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Budujemy dom

Najpierw jest marzenie, by mieć swój własny wyjątkowy dom... później rodzi się pomysł, jaki ma on być, jak ma wyglądać. w końcu zaczynamy szukać sposobów, by zrealizować te marzenia. Bo kim bylibyśmy bez swoich marzeń?
Każdy jednak, kto rozpocznie budowę własnego domu nie wie ile niespodzianek się za tym kryje...

Budowa wlasnego domu wymaga od inwestora podjęcia bardzo wielu decyzji. Począwszy od wyboru działki, ustalenia projektu i wykonawcy, sposobu finansowania aż do wyboru materiałów budowlanych, wykończeniowych i samego wyposażenia budynku.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze dzialki?
Przede wszystkim powinniśmy zadecydować jak duża powinna być działka, której zakupem jesteśmy zainteresowani oraz sprawdzić jakie są aktualne ustalenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Plan taki jest publicznie dostępny w każdym urzędzie miasta czy gminy wlaściwym dla danej nieruchomosci. Od ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego zależy, czy na danej działce można wybudować budynek mieszkalny, jakie są bądź będą dostępne media (woda, gaz, energia elektryczna, kanalizacja itp.) oraz jakie będzie sąsiedztwo wybranej nieruchomosci.
Warto sprawdzić również jaki jest rodzaj podłoża gruntu, na którym budynek bedzie wzniesiony, a także sprawdzić na mapach geodezyjnych (dostępnych w Wojewódzkim Ośrodku Dokumentacji Geologicznej), gdzie w pobliżu planowanej lokalizacji dom oznaczone są tereny podmokłe czy zalewowe.
Zwróćmy jeszcze uwagę na stan prawny działki. Ujawniony jest on w księdze wieczystej (jeśli dla danej nieruchomosci jest księga sporządzona).

Wybieramy projekt
najważniejszą decyzją jaką musi podjąć inwestor jest niewątpliwie wybór projektu. Decyzja ta wbrew pozorom nie jest prosta. Niemal w każdym kiosku, supermarkecie czy internecie odnajdujemy tysiące gotowych projektów. Jak wybrać ten jeden - idealny?
Ta najważniejsza decyzja powinna byc podjęta rozsądnie, bez pośpiechu. Pod uwagę naeży wziać na pewno wielkosć rodziny , nasze przyzwyczajenia, styl życia i sposób spędzania wolnego czasu. Z drugiej strony trzeba mieć również swiadomość, że im większy i bardziej skomplikowany architektonicznie budynek, tym większe koszty i dłuższy czas budowy...
Możemy zdecydować się na zlecenie opracowania projektu indywidualnego co wiaże sie z wydłużeniem okresu jego przygotowania jak również z wyższym kosztem. Projekt ten jednak będzie skrojony na miarę i spełni nasze wszelkie oczekiwania.
Innym spsobem wyboru projektu jest zakup gotowego projektu z bogatej oferty biur architektonicznych i adoptowanie go do własnych potrzeb. Adaptacja polega na dostosowaniu projektu gotowego do wymogów prawa budowlanego, zwiazanych z lokalizacją działki wybranej pod budowę oraz indywidualnych potrzeb inwestora. Adaptacja może być wykonana jedynie przez uprawnionego architekta, w oparciu o zgodę autora projektu.

Media
Pierwszym krokiem do rozpoczęcia budowy jest uzbrojenie działki w media (woda, energia elektryczna, gaz, kanalizacja). Wyjątkiem jest zakup działki już uzbrojonej - wówczas problem praktycznie nie istnieje.
Najczęściej jednak wszystkie instalacje musimy doprowadzić do nieruchomosci.
Przede wszystkim w wydziale geodezji musimy zamówic mapę do celów projektowych. Projektant nanosi na mapę obiekt - budynek, określa jego miejsce i dokładny przebieg poszczególnych przyłączy.
Aby uzyskać warunki zasilania należy udać sie z dwiema kopiami mapy geodezyjnej , decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego oraz kopią aktu notarialnego potwierdzającego prawo do dysponowania działką do właściwych w sensie rejonu zakładów energetycznych, gazowniczych, wodociągów i kanalizacji. Do podpisania umowy niezbędne jest jednak pozwolenie na budowę.

Pozwolenie na budowę
Jest to decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy. Wydawana jest na wniosek inwestora po rozpatrzeniu przedstawionych przez niego kompletu dokumentów: projektu budowlanego wraz z opiniami uzgodnieniami i pozwoleniami, odpisu ksiegi wieczystej oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Jeśli inwestor spełni określone wymagania, organ administracji architektoniczno-budowlanej wydaje decyzję o pozwoleniu na budowę nie później niz w ciagu 2 miesięcy od dnia zlożenia wniosku. Po upływie 14 dni decyzja staje się prawomocna - możemy rozpoczynać realizację swoich marzeń...